حکم شرعی توهین به پیامبر عظیم الشان

از دید گاه فقهای شیعه کسیکه به پیامبر اسلام یا ائمه اطهار صلوات الله علیهم توهین کند حق حیات ندارد.
شخصیت گرامی رسول خدا به گونه ای نیست که هر بی سر و پایی که از راه رسید بتواند ناسزا بگوید.
البته این لئیمان سابقه ای دیرینه دارند کما اینکه در زمان خود آن حضرت هم ایشان را مورد استهزاء قرار میدادند. قرآن کریم میفرماید: « وَ ما یَأْتیهِمْ مِنْ نَبِیٍّ إِلاَّ کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ هیچ پیامبرى به سوى آنها نمى‏ آمد مگر اینکه او را مسخره مى ‏کردند» [زخرف7]
به قول ملای رومی در مثنوی:
نیکوان رفتند و سنتها بماند
و ز لئیمان ظلم و لعنت ها بماند
رگ رگست این آب شیرین و آب شور
در خلایق می‌رود تا نفخ صور
صبغة الله نام آن رنگ لطیف
لعنة الله بوی این رنگ کثیف
آنچ از دریا به دریا می‌رود
از همانجا کامد آنجا می‌رود
این حق و باطل مساله ی تازه ای نیست و تا پایان جهان هم ادامه خواهد داشت، اما باطل در برابرحق هر روز به چهره ای خود را می آراید، و این رفتارهای سخیف نشان از آن ذات خبیث دارد.

اما حکم شرعی توهین کننده ی به پیامبراسلام وائمه معصومین صلوات الله علیهم اجمعین؛

امام خمینی در تحریر الوسیله می فرماید: کسى که به پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله (العیاذ بالله ) ناسزا بگوید بر شنونده کشتن او واجب است،
مگر آنکه بر جان یا عرض (ناموس)  خود و یا بر جان مومنى یا عرض او بترسد که با چنین ترسى نه تنها واجب نیست که جائز هم نیست ، و اگر خطر جان و عرض در بین نباشد بلکه بر مال معتنا به (قابل توجه) خودش یا برادر دینی اش ترس داشته باشد ترک قتل او جائز است و کشتن او موقوف بر اذن امام علیه السلام و یا نائب او نیست،
در ناسزا شنیدن بر بعضى از ائمه علیهم السلام نیز حکم همین است و در اینکه صدیقه طاهره فاطمه سلام الله علیها ملحق به آن حضرات باشد وجهى است، بلکه اگر ناسزاى به آنحضرت به ناسزاى پیغمبر صلوات الله علیه برگشت کند بدون اشکال کشتن او واجب است .[1]

و به عنوان نمونه از دیگر فقهاء آیت الله مظاهری میفرماید: اگر کسى ادّعاى نبوّت و پیامبرى کند یا به پیغمبراکرم صلى الله علیه وآله و سلم یا یکى از ائمّه معصومین‏ علیهم السلام یا حضرت زهرا علیها السلام دشنام دهد، بر هر کس که بشنود واجب است او را بکشد مگر اینکه بر جان یا مال یا ناموس خود یا مسلمان دیگرى بترسد.[2]
بنابراین هتاکان باید بدانند که با این کارها گور خودشان را می کنند.« َلهُمْ خِزْیٌ فِی الدُّنْیا وَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ عَذابٌ عَظیمٌ». [مائده33]

ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ
پی نوشت

[1] ترجمه تحریر الوسیله موسسه تنظیم ونشر آثار امام خمینی ج2 ص507

[2] رساله آیت الله مظاهری مسئله 2330