8 -بر تو باد به خواندن نماز شب که رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) در مورد آن سفارش بسیار و اکید کرده و فرمود:
مَنْ خَتَمَ لَهُ بِقِیامِ اللَّیْل ثُمَّ ماتَ فَلَهُ الْجنَّةُ
کسى که پایان عمرش بعد از نماز شب باشد، سزاوار بهشت است
-9 و برتوبادبه صله رحم و رعایت پیوندخویشاوندى که موجب افزایش عمراست .
-10 و بر تو باد به اخلاق نیک که رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) فرمود:
اِنَّکُمْ لَنْ تَسَعُوا النّاسَ باَمْوالِکُمْ فَسَعُوهُمْ بِاَخْلاقِکُمْ
شما با اموال خود نمى توانید به مردم وسعت بخشید (و موجب شادى آنان گردید) پس با اخلاق نیک خود، این کار را انجام دهید.
11 -و بر تو باد به رابطه خوب با سادات و منسوبین به محمّد و آل او(علیهم السلام ) که خداوند با تاءکید، سفارش آنان را کرده و دوستى آنان را پاداش رسالت و ارشاد پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) قرار داده و فرموده است . قُلْ لااَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ اَجْراً اِلا الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبى
((بگو اى پیامبر، براى رسالت خود، پاداشى نمى خواهم ، جز دوستى با نزدیکان را.
و رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) فرمود:
من در روز قیامت ، چهار دسته را شفاعت مى کنم ، هرچند با گناهان اهل دنیا بیایند:
1- شخصى که ذریّه مرا یارى کند.
2 -شخصى که از ثروت خود به ذریّه من هنگام سختى ، بذل کند.
3- شخصى که با زبان و قلب ، آنان را دوست بدارد.
4 -و کسى که براى تحصیل نیازهاى ذریّه من کوشش نماید، در آن هنگام که آنان طرد یا آواره شوند.
و امام صادق (علیه السلام ) فرمود:
هنگامى که روز قیامت مى شود، منادى ندا مى کند: اى انسانها ساکت شوید که محمّد (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم )
مى خواهد با شما سخن بگوید. همه انسانها سکوت مى کنند، پیامبر مى ایستد و مى فرماید: اى همه مخلوقات ! هرکس بر گردن من حقّى
دارد،یامنّتى برمن گذاشته ویا به من نیکى کرده ، برخیزد تا امروز پاداش او را بدهم .آنان در پاسخ مى گویند:
پدران و مادران ما به فدایت ! ما چه حقّى و چه منّتى بر تو داریم ؟ و چه کار نیکى براى تو انجام داده ایم ؟ بلکه به عکس ، حق و منّت و نیکى از آن خدا و رسولش بر همه خلایق است .
رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) به آنان مى فرماید:
((بلى مَنْ آوى اءَحَداً مِنْ اَهْلِبَیْتى ، اءَوْ بَرَّهُمْ، اَوْ کَساهُمْ مِنْ عُرى ، اَوْ اَشْبَعَ جایعُهُمْ فَلْیَقُمْ حَتّى اُکافِیه))آرى ، کسى که به فردى از اهل بیت من پناه داده یا نیکى نموده و یا او را پوشانده و یا غذا داده ، اکنون برخیز تا پاداش او را بدهم .
انسانهایى که اینگونه کارها را کرده اند، برمى خیزند، از سوى خدا به پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) ندا مى رسد که اى حبیب من ! پاداش آنان را به تو واگذاردم ، آنان را در هرجاى بهشت مى خواهى ، ساکن کن .
امام صادق (علیه السلام ) در ادامه سخنش فرمود.پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم)آنان را در جایگاه وسیله ساکن کند، همانجا که حجابى بین ساکنان آن با محمّد (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) و اهلبیتش نیست .
نظرات شما: نظر