جابر قبر امام حسین را دو اربعین زیارت کرد
جابر مردى بود از اصحاب رسول الله (ص) آدم خوبى بود. حتى به خانه پیامبر مىرفت و حضرت زهرا اسرارى به او مىگفت. از اصحابى بود که به خانه ى رسول الله آمد و شد داشت و پیغمبر هم به او گفته بود که تو سنت زیاد خواهد شد. پیغمبر فرمود: سلام مرا به امام باقر برسان. یعنى اى جابر تو این قدر زنده مى مانى که امام على، امام حسن، امام حسین، امام زین العابدین و امام باقر (ع) را درک مى کنى. و پیغمبر توسط این صحابه ى پیر، این صحابى بزرگ، به امام باقر سلام رسانده است. ایشان چشم ندارد. وقتى خبر شهادت را در مدینه مى شنود، غلامى دارد، عصاکش اوست. با او از مدینه تا کوفه مىآید و به سراغ یک نفر به نام عطیه مى رود. عطیه یک مرد دانشمند است. اولین کسى که تفسیر نوشته است، جناب عطیه است. به همراه عطیه به کربلا و قبر امام حسین مىآیند. پیرمردى 90 ساله، نابینا، این همه راه را پیاده آمده است. مىگفت: وارد شریعهى فرات شد، در شط غسل کرد، بعد پاهایش را آهسته، آهسته برمى دارد. بعد به قبر امام حسین (ع) رسید. گفت: دست مرا روى قبر بگذارید. عطیه، یکى از دانشمندان بزرگ مى گوید: دست جابر، این صحابى بزرگ را که فرسخها آمده است، روى قبر امام حسین گذاشتم. تا دستش را روى قبر امام حسین گذاشتم، سه مرتبه گفت: یا حسین، بعد سلام کرد. بعد گفت: چرا جواب مرا نمى دهى؟ نباید جواب بدهى. نباید جواب بدهى چون سر در بدن ندارى. من وارد این حدیث نمى شوم که در اربعین اصحاب امام حسین به کربلا آمدند یا نه! اما قطعى است که جابر، آن مرد بزرگوار، به زیارت امام حسین آمد و یک پیام داد. جابر به امام حسین سلام کرد و بعد غش کرد. عطیه مىگوید: آبى آوردم و جابر را به هوش آوردم. وقتى به هوش آمد، دومرتبه به اصحاب امام حسین سلام کرد، چون اصحاب امام حسین هم دور امام حسین دفن هستند. به اصحاب امام حسین سلام کرد،
«مَنْ أَخْلَصَ الْعِبَادَهَ لِلَّهِ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً ظَهَرَتْ یَنَابِیعُ الْحِکْمَهِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ» (جامعالأخبار، ص 94) کسى که چهل روز خودش را براى خدا خالص کند، هیچ هوى و هوس و شرکى در کارهایش نباشد فقط همه کارهایش براى خدا باشد «ظَهَرَتْ یَنَابِیعُ الْحِکْمَهِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ» خداوند حکمت را از قلبش به زبانش جارى مىکند. این یک دانشکده چهل روزه است منتهى پدر آدم در این چهل روز درمىاید که آدم هر کارى مىخواهد بکند، باید مواظب باشد. خطش، خط خدا رنگش، صبغه الله و رنگ خدا و فى سبیل الله باشد. هوى و هوس و حب و بغضها و کینهها و عقدهها خورده حسابهاى قبلى را تسویه کند. یک دانشکده چهل روزه داریم که کانال است. ما از بس از این راه آمدهایم، فکر مىکنیم جز این راهى نیست. مثل کسى که همه راه را پیاده مىرود و حساب نمىکند، بابا موتورى هست که زودتر مىرسد یا ماشین سوارها فکر نمىکنند، هواپیمایى هم هست. الان اگر به ما بگویند با یک مسیر سه ساعته به مکه مىرسید و با یک مسیر ده دقیقهاى چون این مسیر ده دقیقهاى را ندیدهایم، هنوز قبول نمىکنیم. یک مسائلى در این عالم هست که ما نمىدانیم. بینشهایى هست. «الْمُؤْمِنُ یَنْظُرُ بِنُورِ اللَّه» (عیونأخبارالرضا، ج 2، ص 61) حدیث داریم: یعنى مؤمن به نور خدا نظر مىکند.
وَ إِذْ واعَدْنا مُوسى أَرْبَعِینَ لَیْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَنْتُمْ ظالِمُونَ
1- کنارهگیرى رهبران الهى از جامعه براى مدّت محدود به منظور عبادت خدا، کارى شایسته و نیکو است. «واعَدْنا مُوسى أَرْبَعِینَ لَیْلَةً»
2-عبادت در چهل شب وبه دور از مردم، داراى آثار خاصّى است. «أَرْبَعِینَ لَیْلَةً»
3-عدد چهل، در دریافت وحى و الهامات روحانى نقش دارد. «أَرْبَعِینَ لَیْلَةً»
قالَ فَإِنَّها مُحَرَّمَةٌ عَلَیْهِمْ أَرْبَعِینَ سَنَةً یَتِیهُونَ فِی الْأَرْضِ فَلا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفاسِقِینَ
4-در عدد اربعین (چهل) «أَرْبَعِینَ سَنَةً» رمزى است، که هم در قهر و هم در لطف الهى به کار مىرود. حضرت موسى براى گرفتن تورات، چهل شب در کوه طور ماند و مدّت آوارگى قوم یهود چهل سال بود.
5-گاهى اصلاح نسل جدید، با انقراض نسل قدیم است، «أَرْبَعِینَ سَنَةً یَتِیهُونَ فِی الْأَرْضِ» باید خودباختگان نظام فرعونى که قدر موسى را نمىدانند از دنیا بروند و نسل جدیدى در فضاى آزاد و با مشکلات زندگى صحرایى رشد کنند تا قدر زندگى در شهر و در سایه رهبران آسمانى را بدانند. در حدیث است که آنان در سرزمین «تیه» از دنیا رفتند و فرزندانشان وارد سرزمین مقدّس شدند.
وَ واعَدْنا مُوسى ثَلاثِینَ لَیْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیْلَةً وَ قالَ مُوسى لِأَخِیهِ هارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ
6-در آیه ى 51 سوره ى بقره، سخن از وعده ى چهل شب با موسى است، «وَ إِذْ واعَدْنا مُوسى أَرْبَعِینَ لَیْلَةً»، ولى در اینجا سى شب به اضافه ى ده شب که به فرموده ى امام باقر علیه السلام فلسفه ى این کار، آزمایش بنىاسرائیل بوده است. در روایات مى خوانیم: سى شب آن در ماه
7-در «اربعین» و عدد چهل، اسرارى نهفته است، این عدد، در فرهنگ ادیان و در روایات اسلامى جایگاه خاصّى دارد.<** ادامه مطلب... **>
تفسیر فرقان و اربعین در فرهنگ اسلامى، سید رضا تقوى.
8-در کارها باید مدّت و اجل تعیین شود. «أَرْبَعِینَ»
9-«بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً» و گاهى به سن قبل از پیرى گفته مىشود، مانند آیه 67 سوره غافر: «ثُمَّ یُخْرِجُکُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ ثُمَّ لِتَکُونُوا شُیُوخاً»
10-حکمت، هدیهاى است که خداوند به مخلصین عنایت مىفرماید. در روایات متعدّد مىخوانیم: «من اخلص لله اربعین صباحا ظهرت ینابیع الحکمة من قلبه على لسانه»، هر کس چهل شبانه روز کارهایش خالصانه باشد، خداوند چشمههاى حکمت را از دل او به زبانش جارى مى سازد.
11-وَ وَصَّیْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَیْهِ إِحْساناً حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ کُرْهاً وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْراً حَتَّى إِذا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً قالَ رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَ عَلى والِدَیَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صالِحاً تَرْضاهُ وَ أَصْلِحْ لِی فِی ذُرِّیَّتِی إِنِّی تُبْتُ إِلَیْکَ وَ إِنِّی مِنَ الْمُسْلِمِینَ «15»
در این آیه به دوران جنینى و نوزادى انسان تا سن چهل سالگى اشاره شده و این سنّ، اوج کمال جسمى انسان شمرده شده است. «بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً»
12- چهل سالگى قلّه توانمندى و رشد انسان است. «بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً»
13- بلوغ جسمى و کمال عقلى، بستر بلوغ معنوى است. بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً قالَ رَبِّ ...
نظرات شما: نظر
