احکام غسل باطل‏

س : کسى که به سن تکلیف رسیده ولى جاهل به وجوب غسل و کیفیت آن بوده و بعد از گذشت مدتى در حدود ده سال متوجه مسأله تقلید و وجوب غسل بر او شده است، چه حکمى دارد؟ وظیفه او نسبت به قضاى نمازها و روزه ‏هاى گذشته‏ اش چیست؟
ج: قضاى نمازهائى که در حال جنابت خوانده، بر او واجب است، و همچنین قضاى روزه هم در صورتى که مى ‏دانسته جنب است، ولى جاهل به وجوب غسل بر جنب براى روزه گرفتن بوده، بر او واجب است.

س : جوانى بر اثر نادانى قبل از چهارده سالگى و بعد از آن، اقدام به استمناء مى‏ کرده که بر اثر آن از او منى خارج مى ‏شده، ولى نمى ‏دانسته که خروج منى باعث جنابت مى‏ شود و باید براى نماز و روزه غسل کند، تکلیف او  چیست؟ آیا براى مدتى که استمناء مى ‏کرده و منى از او خارج مى ‏شده، غسل بر او واجب است؟ آیا نماز و روزه‏هاى او از گذشته تا حال که در حال جنابت انجام گرفته باطل بوده و قضاى آنها واجب است؟
ج: براى هر چند بار خروج منى اگر تا به حال غسل نکرده است یک غسل جنابت کافى است، و باید همه نمازهائى را که یقین دارد در حال جنابت خوانده است، قضا نماید. و اگر این عمل در شبهاى ماه رمضان انجام گرفته و جاهل به موضوعِ جنابت بوده، روزه‏ هاى او قضا ندارد و محکوم به صحت است. ولى اگر عالم به خروج منى و جنابت بوده و نمى ‏دانسته که براى صحت روزه، غسل بر او واجب است، باید روزه همه روزهائى را که در حال جنابت گرفته است قضا نماید.

س : شخصى که بعد از جنابت، غسل خود را به طور باطل و اشتباه انجام مى‏ دهد، با توجه به جهل او به این مسأله، نمازهائى را که با این غسل مى‏ خواند، چه حکمى دارند؟
ج: نماز با غسل باطل، باطل است و باید اعاده یا قضا شود.

س : به قصد انجام یکى از غسل‏هاى واجب غسل کردم. پس از خروج از حمام شک کردم که آیا ترتیب را رعایت کرده‏ ام، یا نه و چون احتمال مى‏ دادم که نیّت ترتیب کافى است، دوباره غسل نکردم. اکنون در کارم متحیّر هستم، آیا قضاى همه نمازهایى که خوانده‏ ام، واجب است؟
ج: اگر احتمال صحت غسل را مى‏دهید و در وقت غسل متوجه انجام آنچه در صحت غسل معتبر است بوده‏اید، چیزى بر عهده شما نیست. بله، اگر یقین به بطلان غسل پیدا کنید، قضاى همه نمازها بر شما واجب است.

س : من غسل جنابت را به این ترتیب انجام مى‏ داده‏ ام که ابتدا سمت راست بدن بعد سر و سپس قسمت چپ بدن را مى‏ شستم. در سؤال و تحقیق در این زمینه هم کوتاهى کرده‏ ام، نماز و روزه‏ ام چه حکمى دارند؟
ج: غسل به کیفیت مذکور باطل است و موجب رفع حدث نمى ‏شود. لذا نمازهائى که با چنین غسلى خوانده شده، باطل و قضاى آنها واجب است. ولى روزه‏ ها با فرض اینکه معتقد به صحت غسل به صورت مذکور بوده‏ اید و بقاى شما بر جنابت، عمدى نبوده است، محکوم به صحت است.

س : آیا خواندن سوره‏ هایى که سجده واجب دارند، بر جنب حرام است؟
ج: از جمله کارهائى که بر جنب حرام است، خواندن خصوص آیات سجده این سوره‏ هااست، ولى خواندن سایر آیات از این سوره ‏ها اشکال ندارد.

              دعا نویسی واستخاره

س : آیا پرداخت و دریافت پول در قبال نوشتن دعا جایز است؟
ج: دریافت یا پرداخت مبلغى به عنوان اجرت نوشتن دعاهاى وارده اشکال ندارد.

س: دعاهایى که نویسندگان آنها ادعا مى‏کنند که در کتابهاى قدیمى دعا نقل شده‏اند، چه حکمى دارند؟ و آیا این ادعیه از نظر شرعى معتبر هستند؟ مراجعه به آنها چه حکمى دارد؟
ج: اگر دعاها از ائمه اطهار «علیهم السلام» نقل و روایت شده باشند و یا مضامین آنها حق باشد،تبرّک جستن به آنها اشکال ندارد. همانگونه که تبرّک جستن به دعاهاى مشکوک به این امید که از معصوم «علیه السلام» باشند، اشکال ندارد.

س : آیا عمل به استخاره واجب است؟
ج: الزام شرعى در عمل به استخاره وجود ندارد ولى بهتر است بر خلاف آن عمل نشود.

س : بنابر آنچه گفته مى‏شود که در کارهاى خیر نیازى به استخاره نیست. آیا در مورد کیفیت انجام آنها و یا در مورد مشکلات پیش بینى نشده‏اى که در خلال انجام آنها ممکن است پیش بیاید، استخاره جایز است؟ و آیا استخاره راهى براى شناخت غیب محسوب مى‏شود یا اینکه فقط خدا از آن آگاه است؟
ج: استخاره براى رفع حیرت و تردید در انجام کارهاى مباح است ، اعم از اینکه تردید در اصل عمل باشد یا در چگونگى انجام آن .بنابر این در کارهاى خیر که در آنها حیرت وجود ندارد، استخاره لازم نیست و همچنین استخاره براى آگاهى از آینده شخص یا عمل نمى‏باشد.

س : آیا در مواردى مثل تقاضاى طلاق یا عدم آن استخاره با قرآن صحیح است؟ و در صورتى که شخصى استخاره کند ولى طبق آن عمل نکند، حکم چیست؟
ج: جواز استخاره با قرآن یا تسبیح اختصاص به مورد خاصى ندارد، بلکه در هر امر مباحى که شخص راجع به آن تردید و حیرت داشته باشد بطورى که قادر بر اتخاذ تصمیم نباشد، مى‏توان استخاره گرفت و از نظر شرعى عمل به استخاره واجب نیست هر چند بهتر است انسان با آن مخالفت نکند.

س : آیا استخاره با تسبیح یا قرآن درمسائل سرنوشت ساز مانند ازدواج جایز است؟
ج: شایسته است انسان در امورى که مى‏خواهد راجع به آنها تصمیم بگیرد، ابتدا تأمل و دقت کند و یا با افراد با تجربه و مورد اطمینان مشورت نماید و در صورتى که با این کارها تحیّر او برطرف نشد، مى‏تواند استخاره کند.

س : آیا چند بار استخاره براى یک کار صحیح است؟
ج: چون استخاره براى رفع حیرت است، بنابر این بعد از برطرف شدن حیرت با استخاره اول ، تکرار آن معنى ندارد مگر آنکه موضوع تغییر کند.

س : گاهى مشاهده مى‏شود نوشته‏هایى که متضمّن معجزات امام رضا «علیه‏السلام» هستند با قرار دادن آنها بین صفحه‏هاى کتابهاى زیارت که در زیارتگاهها و مساجد وجود دارند، در بین مردم توزیع مى‏شوند و ناشر آنها هم در زیر آنها نوشته است که هر کس آن معجزه ها را بخواند واجب است آنها را به تعداد خاص بنویسد و در بین مردم توزیع کند تا به حاجت خود برسد، آیا این مطلب صحیح است؟ و آیا بر کسى که آنها را مى‏خواند، واجب است که به درخواست ناشر عمل نماید؟
ج: از نظر شرعى دلیلى بر اعتبار این امور وجود ندارد و کسى هم که آنها را مى‏خواند ملزم به عمل به درخواست ناشر مبنى بر نوشتن آنها نیست.