از کدام راه به مسجد مقدس جمکران مى آئى  
حاج على محمد فرزند مرحوم حاج ابوالقاسم پاینده قمى چنین بیان کردند: مرحوم والد گفتند من نذر کرده بودم چهل شب جمعه یا چهارشنبه (تردید از گوینده ) به خاطر جنبه اقتصادى و آفاتى که به زراعت رسیده بود و... مسجد مقدس جمکران مشرف شوم ، سى و نه شب رفتم ، شب جمعه یا چهارشنبه آخر بود که به مسجد رفتم و اعمال مسجد و نماز ولى عصر(ع ) را خوانده بودم ، هوس چائى کردم ، گشتم تا آشنایى پیدا کنم و یک چائى بخورم ، برخورد کردم به عده اى از آشنایان که اسباب چائى داشتند، لکن آب نداشتند، ظرف آب را گرفتم تا بروم از آب انبار نزدیک مسجد و آب بیاورم . نصف پله ها را رفتم ، وسط آنجا چراغ نفتى نصب کرده بودند، یک وقت متوجه شدم آقائى دارد بالا مى آید، سلام کردم با محبت جواب داد و از من احوالپرسى کرد مثل کسى که سالهاست با من رفیق و آشناست ، فرمودند: مسجد آمدى ؟ گفتم : آرى ، پرسید چند هفته است ؟ گفتم : هفته چهلم است ، پرسید حاجتى دارى ؟ گفتم : آرى ، گفت : برآورده شده ؟ گفتم : نه . فرمود از کدام راه مى آئى ؟ عرض کردم از جاده قدیم (آسیاب لتون ) فرمود بین باغ آقا و آسیاب دو سه پل است شما وقتى از پل اول که بالا مى روى شیخ محمد تقى بافقى را مى بینى که مى آید در حالى که عبایش را زیر بغل گذاشته و سنگها را از جاده به کنار مى ریزد، این برخورد را به او بگو و سلام مرا به او برسان و بگو از آنچه ما نزد تو داریم یک مقدار به تو بدهد.
وقت بازگشت من از همان راه که بر مى گشتم در همان مکان برخورد به شیخ محمد تقى بافقى یزدى نمودم که عبا زیر بغل گذاشته ، خم مى شد سنگها را از جاده به کنارى مى ریخت ، چون به او برخورد کردم و جریان را تعریف نمودم و گفتم آقا ترا سلام رسانید، نشست آنقدر گریه کرد، بعد گفت : آقا دگر چه فرمود؟ گفتم فرمود از آنچه که از نزد شماست مقدارى به من بدهید، کیسه اى در آورد و مقدارى پول خرد که داخل کیسه بود کف دست ریخت و چند قرانى به من داد و گفتند دیگر آقا مطلبى نفرمود، گفتم نه ، گفت خدا به شما خیر و برکت دهد و رفت ، بعد از این جریان من وضعم خوب شد و اوضاع کارم روبراه شد.